De visie van OKM

In veruit de meeste organisaties is haar expertise de belangrijkste productieve kracht, het is te beschouwen als haar interne vermogen.       Net als bij ander vermogen is dit soms onderhevig aan schommelingen, kan het toe- of afnemen.

De mensen in die aan die onderneming verbonden zijn, zijn vaak de belangrijkste dragers van dat vermogen. Vooral in arbeidsintensieve sectoren en in organisaties die snel veranderen. En het allermeest daar waar succes nauw samenhangt met continue innovatie. 

Veel bestuurders, managers en HR verantwoordelijken realiseren zich dit ook. In hun streven om het kennisvermogen te beheren en te laten groeien zetten ze bijvoorbeeld bedrijfsacademies en kennisbanken op. Ze richten loopbaanpaden in en kopen of bedenken opleidingsprogramma's. Zonder twijfel allemaal nuttige instrumenten  ...

...  maar we zouden bijna vergeten dat competenties, of het nu gaat om  vakmanschap of om wetenschap, nu eenmaal aan mensen "vastzitten". Dat het dus niet alleen gaat om leerstructuren en kennisoverdracht, maar dat expertise gecreëerd en onderhouden moet worden. Dat het kan groeien en gedijen in een bepaalde setting. Soms in rust, soms onder druk. Soms als resultaat van langdurende rijping, soms bijna direct uit nood geboren. Als haar dynamiek en waarde toeneemt, lijken structuren om de expertise "vast te houden" zich vaak vluchtiger te gedragen en schieten soms zelfs te kort.

Mensen leren het meest van hun ervaringen. Gemiddeld wel 70% van de competenties wordt dan ook al doende, al werkende opgedaan. Ze leren daarnaast voor ongeveer 20% van collega's en leidinggevenden. En slechts voor 10% via "traditioneel" leren, in een klas of een cursus.